کاش آدمای زندگی مثل قهرمانا ی فیلم ها بودند  رک یک دست همون قدر که بد بودنشون برا همه واضح بود همون قدر خوب بودنشون واقعی 

و قابل باور بود ولی حیف و هزار حیف که مردم این روزگار چه زن و چه مرد هزار رنگ هستن کسایی که آروزی دیدن رنگین کمان هفت رنگ داشتن

الان راحت می تونین آدمای هزار رنگ رو تو خیابون ببینند ولی نه زیباییش به همنون خوبیه نه احساسش مثل دیدن اون رنگین کمان گاهی

فقط دلتون می خواد کاش یه کوه پشت سرتون باشیه تمام دنیا رو به هم می ریزیم تا اون کوه پیدا کنیم ولی  اگه یه چاله کوچیک هم گیرمون

بیاد شانس آوردیم چون اکثرا دره عمیق هستن .